Ruhuma Dokunanlar

               ''Kendimi bildim bileli bekledim ben. Büyümeyi bekledim; bir şey olmadı. Sevmeyi sevilmeyi bekledim; bir şey olmadı. Birilerini bekledim; kimi geldi, kimi gelmedi; yine bir şey olmadı. Oysa ben bir şey olmasını bekledim hep. Ve buna aracı olabilecek herhangi birini,bir şeyi… Şimdi yazı bekliyorum; yaz gelecek, kışı bekleyeceğim. Herkes bekletiyor beni; doktor bekletiyor, banka bekletiyor, çayın demi bekletiyor, otobüsler bekletiyor. Her gün bıkıp usanmadan beklediğim otobüsler, bir gün gelip geç kaldığımda beni beklemiyor ki. Arkasına bile bakmadan yoluna devam ediyor. Ben varım ya da yokum; onun için fark etmez ki. Bir yolcu eksik, bir yolcu fazla. Günü geceye bağladım, geceyi güne. Düşlerimi bile bekledim. Bu gece mi acaba? Uyusam görür müyüm ? Yarınları bu yüzden sevdim; ama gördüm ki bugün aslında dündü. Yarının da bugünden farkı olmayacaksa beklemiyorum ben artık.“